ویژگی های سواحل مکران و دریای عمان

دریای عمان با شکل مثلثی بین کشورهای ایران، عمان و پاکستان قرار دارد. حداکثر طول آن از شمال غرب تا جنوب شرق 950 کیلومتر و حداکثر پهنای آن از شمال شرق به جنوب غرب حدود 340 کیلومتر است. این حوضه کوچک اقیانوسی، باقیمانده یک اقیانوس وسیع قدیمی به نام نئوتتیس است که به علت برخورد ورقه عربی به اوراسیا کوچک شده است. دریای ژرف عمان، از راه تنگه هرمز به خلیج فارس که یک دریای اپیکنتیننتال کم ژرفا است، متصل میشود. در مرکز حوضه، یک خیز قارهای باریک و یک پهنه عمیق وسیع وجود دارد. پهنه عمیق دریای عمان بیش از 3400 متر ژرفا دارد.

دریای عمان در ارتباط مستقیم و گسترده با دریای عرب و اقیانوس هند است و جزو دریاهای عمیق محسوب می شود. آب دریای عمان بطور

میانگین شوری 37 PSU دارد. حداکثر دمای سطح آب در مرداد ماه به 32 و حداقل دمای سطح آب در دی ماه به حدود 19/8 درجه سانتیگراد میرسد 

.جزر و مد در دریای عمان نامنظم است و از شرق به غرب بیشتر می شود. در بخش شرقی حدود دو متر و در دهانه تنگه هرمز به حدود 3/5 متر می رسد. اختلاف ارتفاع حالت جزر و مد در قسمت شرقی دریای عمان حدود 3 متر است که هر چه به سمت تنگه هرمز پیشروی شود این اختلاف بیشتر می شود تا اینکه در تنگه هرمز به حدود 5,5 متر می رسد. توان نهفته در امواج با مراجعه به دامنه و دوره تناوب حرکت موج متناسب می باشد. لذا امواجی با دوره تناوب و دامنه بزرگ به منظور استحصال انرژی از کاربرد بیشتری برخوردارند. اختلاف ارتفاع بین آب دریا و زمان جنوب کشور از جمله شمال خلیج همیشه فارس و دریای عمان توان تولید انرژی که ناشی از جزر و مد دریاها و اقیانوس ها می باشد جهت مد (بالا آمدن آب) و در زمان جزر (پایین رفتن آب) سبب ایجاد منبع بالقوه ای کشور ایران با توجه به جزر و مدهای قوی درمناطق ساحلی کسب انرژی می گردد. استخراج چنین انرژی زمانی عملی می باشد که از سویی انرژی زیادی در اثر جزر و مدهای بزرگ متمرکز گردیده باشد و از سوی دیگر شرایط جغرافیایی محل نیز امکان احداث نیروگاه جزر و مدی را فراهم آورده باشد. بادهای موسمی در کرانه های ساحلی به دو  دسته تقسیم می شوند:

الف) بادهای موسمی شمال شرقی در طی فصل زمستان

ب) بادهای موسمی جنوب غرب در طی فصل تابستان